Σοκαριστική συνέντευξη εκπαιδευόμενου του Δ. ΙΕΚ Φλώρινας: "μας πέταξαν λάσπη στα μούτρα", "έκαψαν δύο ολόκληρα χρόνια από τις ζωές μας"...
Εφ' όλης της ύλης συνέντευξη, παραχώρησε εκπαιδευόμενος μαθητής του Δημοσίου ΙΕΚ της Φλώρινας, με τα λεγόμενά του περί της λειτουργίας του να σοκάρουν.
- ΕΡ. "Θα ήθελα αρχικά να μου πείτε πώς ξεκίνησε η όλη αυτή περιπέτεια με το ΙΕΚ; (επιλογή, εγγραφή κ.λπ.)"
- ΑΠ. "Όλο αυτό με το ΙΕΚ ξεκίνησε μόλις αποφοίτησα από το Επαγγελματικό Λύκειο το 2021. Αρχικά, θα ήθελα να σημειώσω πώς δεν είχα σκοπό να φοιτήσω σε κάποιο ΙΕΚ. Επιθυμούσα να εγγραφώ στο πρόγραμμα της Μαθητείας που διαθέτει το ΕΠΑ.Λ. σε όποιον αποφοιτήσει. Είχα αποφασίσει στα μέσα της τότε χρονιάς, να ακολουθήσω το πρόγραμμα της Μαθητείας για το οποίο και με τον υπεύθυνο είχαμε έρθει σε συζητήσεις και είχα "κλείσει" ουσιαστικά την επιθυμητή μου θέση προφορικά.
Βασικό και κύριο εμπόδιό τότε, ήταν η πανδημία του Κορωνοϊού.
Μόλις παρευρέθησα στο σχολείο για να επικοινωνήσω με την διεύθυνση (σχετικά με το αν ή όχι θα πραγματοποιηθεί το πρόγραμμα της Μαθητείας), έλαβα μια αρνητική/διστακτική απάντηση [...].
Αυτή με οδήγησε, μετά από αρκετές σκέψεις, στο να πάρω την απόφαση να κάνω την εγγραφή μου στο ΙΕΚ.
Εκείνη την περίοδο μάλιστα, ήταν η πρώτη φορά που εφαρμόστηκε το Παράλληλο Μηχανογραφικό, το οποίο και μας έδωσαν από το λύκειο για να εισαχθούμε -όσοι επιθυμούμε- σε μια παρόμοια σχολή.
Αφότου το έλαβα στα χέρια μου, επέλεξα την ειδικότητα "Τεχνικός Δασικής Προστασίας", στο Δ.ΙΕΚ Φλώρινας.
Μάλιστα η σχολή αυτή διαφημιζόταν από αρκετούς έξω, με τα πιο θετικά λόγια...
Με το πέρας των απαραίτητων εγγράφων, εισήχθησα στο ΙΕΚ και τόσο εγώ όσο και πολλοί άλλοι -όπως διαπίστωσα εν συνέχεια- νιώθαμε πως είχαμε περάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο, διότι η εικόνα που παρουσίαζε η όλη αυτή διαδικασία παρέπεμπε σε αυτό."
- ΕΡ. "Πώς ήταν τα πρώτα στάδια, οι πρώτες εντυπώσεις μετά την εκκίνηση στο ΙΕΚ, καθώς και η εμπειρία σας μετά το πέρας της περιόδου της θεωρητικής φοίτησής σας;"
- ΑΠ. "Τα πρώτα εντελώς στάδια θα έλεγα ήτανε αρνητικά. Αρχικά να πω πως, το ΙΕΚ στεγάζεται στο κτήριο του 3ου Γενικού Λυκείου Φλώρινας. Ένας χώρος αρκετά στενός και δίχως καμίας ομοιότητας με ένα ΙΕΚ.
Η λειτουργία και η δομή του έχουν αρκετές ομοιότητες με ένα Πανεπιστήμιο, χωρίς όμως να γίνεται ξεκάθαρη η εικόνα του ΙΕΚ. Αρκετοί έλεγαν πως ανήκει στην Μεταδευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αλλά κάτι τέτοιο σαφώς, δεν μπορεί να ξεκαθαριστεί ακόμη.
Αναφορικά με την λειτουργία του τώρα, όσο περνούσε ο καιρός διαπίστωνα τα αρνητικά που άρχισε να βγάζει η λειτουργία της σχολής. Η κυριότερη "πληγή", είναι αυτή της τεράστιας ανοργανωσιάς!
Μάθαμε στην αρχή, από τους εκπαιδευτές μας για τις αναπληρώσεις που έπρεπε αναγκαστικά να κάνουμε σε οποιαδήποτε συνθήκη. Σε περίπτωση, δηλαδή, που χάναμε οποιαδήποτε ώρα από αυτές τις συγκεκριμένες του κάθε εξαμήνου, θα έπρεπε να τις αναπληρώνουμε σε κάθε μάθημα.
Ήταν κάλιστα υποχρέωσή μας να αναπληρώνουμε ακόμη και τις αργίες (όπως για παράδειγμα 28η Οκτωβρίου, 8 Νοεμβρίου, Καθαρά Δευτέρα) και κάθε άλλη μονοήμερη αργία, ενώ το μεγαλύτερο αίσχος ήταν αυτό της αναπλήρωσης των χαμένων ωρών, λόγω καθυστέρησης εκκίνησης των μαθημάτων (καν. 1 Οκτωβρίου)!!!
Μας επέβαλαν τα "παλικάρια" του Υπουργείου Παιδείας να αναπληρώνουμε με το έτσι θέλω και αυτές τις ώρες!!! Τα λόγια πάνω σε όλα αυτά, είναι περιττά.
Μόλις ξεκινήσαμε λοιπόν το ΙΕΚ το πρώτο εξάμηνο με καθυστέρηση, στις 17 Οκτώβρη 2021, ήμασταν ένα τμήμα αποτελούμενο από 28 άτομα. Στην πορεία και συγκεκριμένα στο 1° και το 2° εξάμηνο, έφευγε ο ένας πίσω από τον άλλον, με αποτέλεσμα στο 4° εξάμηνο να παραμείνουμε μόνο 15 μόνιμοι φοιτητές.
Το πρώτο εξάμηνο κύλησε ομαλά και, πάνω σε αυτό, οφείλεται και η ανάγκη προσαρμογής όλων των συμφοιτητών μέσα στο τμήμα. Τα πρώτα αρνητικά που ξεκίνησα να καταγράφω από τη λειτουργία του ΙΕΚ, ήταν αρχικά το ζήτημα των αναπληρώσεων. Προσεχώς, ήταν όταν διαπίστωνα σιγά-σιγά πώς τα μαθήματα τα οποία ήταν εγγεγραμμένα στο πρόγραμμα με τη μορφή εργαστηριακής ή πρακτικής άσκησης, παρέμεναν μόνο στο γραπτό πρόγραμμα. Ουδέποτε δεν κάναμε πρακτική άσκηση ούτε κάποιο εργαστήριο! Κατά τη διάρκεια των μαθημάτων αυτών, παρακολουθούσαμε βιντεάκια...
Στο 2° εξάμηνο, η ανεκδιήγητη (θα μου επιτρέψετε την έκφραση) Υπ. Παιδείας Νίκη Κεραμέως, επέβαλε αλλαγές στη λειτουργία των Δ. ΙΕΚ, οι οποίες είχαν να κάνουν με τη διευθέτηση μιας υποχρεωτικής εργασίας σε κάθε μάθημα, η οποία θα δεσμεύει το 10% της τελικής βαθμολογίας. Αυτό ισοδυναμεί με μόλις έναν βαθμό...
Ένα άλλο, υπήρξε η ελαχιστοποίηση των απουσιών από το 20% στο 15% ανά μάθημα. (Ευτυχώς εδώ δεν έχουμε κάποιο παράπονο από την γραμματεία του ΙΕΚ, διότι έδειξε την απαραίτητη κατανόηση.)
Ωστόσο όλη αυτή η υποχρέωση της εργασίας ήταν για μας μία απαράδεκτη αγγαρεία την οποία και εκμεταλλεύτηκαν αρκετοί εκπαιδευτές χωρίς να επιδείξουν καμία απολύτως κατανόηση προς 'μας. Προς κατανόησή σας, υπήρξαν εκπαιδευτές οι οποίοι είχαν πολλές απαιτήσεις, κάνοντας την εργασία αυτή να μοιάζει με αυτές τύπου Πανεπιστημίου [!!!].
Οι αντιδράσεις εντός του τμήματος καθώς και οι ανταρσίες ήταν πολλές. Σε μόλις ένα εξάμηνο χάσαμε 7 εκπαιδευόμενους από την ειδικότητα, ενώ από τους υπόλοιπους αρκετοί ήταν αυτοί που αρνήθηκαν να επιμεληθούν την εργασία και να χάσουν τον βαθμό -και καλώς έπραξαν-.
Κάπως έτσι τελείωσε η πρώτη ακαδημαϊκή χρόνια με τα πρώτα δύο εξάμηνα.
Την επομένη χρονιά (3° Εξάμηνο) εκκινήσαμε με καθυστέρηση ξανά στις 14 Οκτωβρίου. Όπως θα καταλάβατε, αναγκαστήκαμε ξανά να αναπληρώσουμε όλες αυτές τις χαμένες ώρες, με τα νεύρα και τις αντιδράσεις πολλών να βρίσκονται στην κορύφωση. Το 3° εξάμηνο κύλησε σχετικά ομοίως με το 2° εξάμηνο. Ήδη γνωρίζαμε την δομή και τη λειτουργία του ΙΕΚ, ήδη ήμασταν προετοιμασμένοι στο να αντιμετωπίσουμε την τεράστια ανοργανωσία που παρουσίαζε.
Περίπου στα μέσα αυτού του εξαμήνου, τόσο εγώ όσο και αρκετοί άλλοι ήμασταν σε σκέψη να διακόψουμε οριστικά το ΙΕΚ, μη αντεχόμενοι άλλο τις υπάρχουσες συνθήκες. Την απόφασή μας αυτή, τροφοδότησε ένα νέο που έσκασε σαν βόμβα. Είχε να κάνει με την άσκηση της πράξης μας. Τότε στα μέσα αυτού του εξαμήνου, αρκετοί εκπαιδευτές μάς ανακοίνωσαν πως από το προηγούμενο τμήμα υπήρχαν φοιτητές οι οποίοι δεν είχαν κάνει την πρακτική τους ακόμη και, το ίδιο πρόβλημα θα αντιμετωπίζαμε και εμείς. Ο λόγος οφείλεται στην ανεπάρκεια κατάλληλων δομών προς την επίτευξη ασκήσεως της πράξης μας. Τα ρητορικά ερωτήματα πάνω σε αυτό, είναι πολλά...
Αρκετοί μετά το σκάνδαλο αυτό κατέφυγαν στην Γραμματεία να παραπονεθούν σχετικά με την πρακτική, δίχως ουδέν αποτέλεσμα.
Ένας εκπαιδευτής μάς πρότεινε να καταφύγουμε στον βουλευτή και σε αρμόδιους φορείς ούτως ώστε να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να βρεθούν δομές για την πραγματοποίηση της πρακτικής μας άσκησης [...].
Κάτι το οποίο δεν έγινε ποτέ στο 4° εξάμηνο για μας, (το οποίο ήταν κάτι πάρα πολύ διαφορετικό και δεν είχε καμία σχέση με τα εξάμηνα των άλλων ειδικοτήτων, το τέταρτο εξάμηνο για εμάς, όπως τυπικά έγραφε το πρόγραμμα, διαθέταμε 300 υποχρεωτικές ώρες οι οποίες θα έπρεπε να πραγματοποιηθούν με τη μορφή πρακτικής άσκησης, όλα τα ήδη διδακτέα μάθηματα. Το πρόγραμμα, θα οριζόταν από τον κάθε αρμόδιο εκπαιδευτή των εκάστοτε μαθημάτων.) Το 4° εξάμηνο, ήταν το κερασάκι στην τούρτα, για γερά νεύρα!
Ξεκινήσαμε σε ένα περιβάλλον τεράστιας ανοργανωσιάς, σε ένα περιβάλλον όπου πηγαίναμε στη σχολή χωρίς να ξέρουμε τι μάθημα έχουμε, περιμένοντας τον κάθε εκπαιδευτή να μας μιλήσει για τις ώρες που θα έχουμε μάθημα, αλλά και να μας συστήσει το μάθημα που θα κάνουμε. Έτσι κύλησε όλο το εξάμηνο. Πρόγραμμα δεν λάβαμε ποτέ στα χέρια μας! Οι συνέπειες αυτού, ήταν πως μόλις έφτασε η Πρόοδος (μετά το Πάσχα) εμείς δεν είχαμε προλάβει να κάνουμε αρκετά μαθήματα. Και αυτό διότι η γραμματεία αντί να ορίσει να κάνουμε κάθε μέρα εξάωρο, ούτως ώστε να πραγματοποιηθούν όλα τα μαθήματα κανονικά άμεσα, μας έβαζαν από δύο ώρες την ημέρα, ενώ υπήρχαν, άλλωστε και μέρες εντελώς κενές. Για παράδειγμα οι περσινοί είχαν ολοκληρώσει όλα τους τα μαθήματα (τις 300 ώρες) στις 15 Μαΐου!
Εμείς τελειώσαμε όλα τα μαθήματα στις 23 Ιουνίου, μαζί με τις τελικές εξετάσεις! Ήμασταν αναγκασμένοι να γράψουμε 13 προόδους, να επιμεληθούμε 13 διαφορετικές εργασίες, αλλά και να γράψουμε τελικές εξετάσεις στα τρία διαφορετικά μαθήματα, λόγω του ότι δεν είχαμε διδαχθεί κάποια μαθήματα την εβδομάδα που υποχρεωτικά δίναμε Πρόοδο στα υπόλοιπα. Η γραμματεία, ψευδώς ανακοίνωσε πως δεν να κάναμε ούτε εργασία, ούτε και θα δίναμε Πρόοδο σε αυτά τα μαθήματα... Όμως, γύρω στις αρχές Μαΐου, ανακοινώθηκε από τη γραμματεία πως τελικά θα πρέπει να δώσουμε και σε εκείνα τα μαθήματα Πρόοδο και να κάνουμε την αντίστοιχη εργασία. Την ίδια περίοδο κάλιστα, διέρρευσε και ένα ακόμη νέο το οποίο ήταν το αποκορύφωμα και αφορούσε την πρακτική μας άσκηση. Δυστυχώς, λόγω λήξης του προγράμματος ΕΣΠΑ, ενημερωθήκαμε πως διακόπτεται η μισθοδοσία της πρακτικής άσκησης μέχρι νεωτέρας.
Όλα όσα ζήσαμε σε αυτό το εξάμηνο αλλά και τα υπόλοιπα που ήδη γνωρίζαμε για την τεράστια ανοργανωσιά του ΙΕΚ, μας οδήγησαν αρκετούς να απέχουμε από πολλά μαθήματα. Το ίδιο έκανα και εγώ, διότι δεν άντεχα άλλο την όλη αυτή κοροϊδία/αδικία καθώς και ανοργανωσία που εκτελούνταν μπροστά στα μάτια μου και μας!
Και κάπως έτσι τελείωσε το ΙΕΚ για μένα οριστικά!"
- ΕΡ. "Ποια η τελική σας εικόνα/συμπεράσματα περί του ΙΕΚ στο οποίο φοιτήσατε;"
- ΑΠ. " Με απλά λόγια μία ατέρμονη απογοήτευση, θλίψη και πολλά ακόμη αρνητικά συναισθήματα. Ένιωσα ξεκάθαρα την κρατική αυτή κοροϊδία, που επιτελούσαν αυτά τα 2 χρόνια μπροστά μας. Μας έριξαν λάσπη στα μούτρα μας, μας κορόιδεψαν, έκαψαν 2 χρόνια από τις ζωές όλων μας όπου μέσα σε αυτά θα μπορούσαμε να είχαμε αξιοποιήσει -και βρει συγχρόνως- κάτι καλύτερο στη ζωή μας.
Υπάρχουν πολλά τα οποία θα ήθελα (και θέλω) να περιγράψω και να εξομολογηθώ, αλλά δεν θα το κάνω. Όπως όλοι μας γνωρίζουμε, ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω και, αυτό που θα πρέπει όλοι μας να κάνουμε είναι να διατηρήσουμε μόνο τα όσα θετικά λάβαμε από αυτό το αίσχος.
Με ενδιαφέρει πλέον, να ενημερωθούν οι νέες γενιές στο να μην ακολουθήσουν ποτέ τους κάτι παρόμοιο. Δεν θα πρότεινα ποτέ και σε κανέναν να κάνει εγγραφή σε κάποιο Δ. ΙΕΚ, και ειδικότερα στην ειδικότητα του "Τεχνικού Δασικής Προστασίας"!
Όπως παρατηρείτε, το κράτος δεν επιθυμεί ποτέ να ενισχύσει τα Δασαρχεία και να σώσει τα δάση μας! Εξ' αυτού και κάθε χρόνο θα βλέπετε να καίγονται και να καταστρέφεται το περιβάλλον μας.
Ελπίζω να ήμουν σαφής στις περιγραφές μου και κατανοητός προς τους αναγνώστες, διότι το κίνητρό μου ήταν να σώσω τις νέες γενιές και να αποκαλυφθεί η πραγματική εικόνα (που πολλοί θέλουν να κρύψουν) για τα Δημόσια Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης (Δ. ΙΕΚ.).
Όλοι μας, ευχόμαστε και ελπίζουμε στο να αλλάξει κάτι. Ωστόσο όμως, σε αυτές τις εποχές που ζούμε κάτι τέτοιο καθίσταται αρκετά δύσκολο και ακατόρθωτο..."